De allereerste echo, de eerste babyfoto, de eerste stapjes, ook ik kan het niet laten om foto's van mijn kinderen via Facebook en mijn blog te verspreiden. Blijkbaar heeft het fenomeen nu ook een naam 'sharenting' (Parents + Sharing). Volgens Pedro De Bruyckere is het niet zo onschuldig, in sommige gevallen zelfs schadelijk. Zo klonk het deze ochtend op Radio 1 bij Hautekiet. Tijd om te reageren en dat deed ik via Twitter: Mijn blog is een en al #sharenting. Niets mis mee denk ik, zo blijft mijn omgeving tenminste op de hoogte #zewordenzosnelgroot#hautekiet. Een paar minuten later kreeg ik een berichtje terug of ze me mochten opbellen tijdens de uitzending. Natuurlijk!
Het resultaat kunnen jullie hier herbeluisteren.
Waarom ik het dus niet erg vind om foto's van mijn kinders te posten op Facebook en mijn blog?
 |
| Eerste foto Frauke 2 juli 2012 |
 |
| Eerste stapjes Kobe 29 augustus 2011 |
- Ik kies nog altijd ZELF welke foto's ik erop zet, ik zal dus nooit beschamende foto's zomaar op het net gooien.
- Mijn privacy-settings op Facebook zijn zeer goed ingesteld, ik heb ze zelfs ingedeeld in lijstjes zodat ik mijn privé-profiel niet voor iedereen open stel. Daarom heb ik ook een aparte blogpagina op Facebook aangemaakt om privé en blog nog een beetje te scheiden.
- Mijn kinders zijn nog klein, ik zie niet in op welke manier het hen zou kunnen schaden. Eerlijk gezegd heb ik nog niet nagedacht over het feit of zij dat later wel plezant zullen vinden dat hun moeder over hen schreef en foto's online gooide. Langs de andere kant is het gewoon een leuk online dagboek en fotoalbum dat zij later met plezier zullen lezen en bekijken.
- Ik krijg vaak reacties over het feit dat ik heel mijn privacy zomaar online gooi door mijn blog. Natuurlijk zet ik niet alles online over mijzelf of mijn kinderen (zo interessant zijn we nu ook weer niet). Ik vind het gewoon fijn om alledaagse verhalen en foto's te posten op mijn blog en daar andere meelezende moeders mee te plezieren of bruikbare tips te geven. En schuilt er niet in iedereen van ons een gluurder? (waarom zouden er anders zoveel mensen op Facebook zitten)
- Of ik vol ben van mijzelf en mijn kinderen? Natuurlijk zie ik mijn kinderen doodgraag en dat mag heel de wereld weten. Daarom is dit blogkindje ook geboren, ik wilde heel de wereld laten weten hoe fantastisch ik het leven in mijn buik vond en de eerste dagen, weken, maanden van mijn kinders.
- Foto's van mijn kindjes op mijn profiel posten is gewoon ook heel erg leuk voor familie of vrienden die ver weg wonen. In onze huidige maatschappij waarin iedereen het constant te druk heeft met alles, is het onmogelijk om wekelijks af te spreken met iedereen. Is het daarom niet geweldig om hen te laten zien hoe snel mijn kinders groeien? Ze worden al zo snel groot!
En jullie, hebben jullie er goed over nagedacht wat jullie online plaatsen?